Start 
Wpływ sposobu przygotowania powierzchni próbek walcowych betonu na wyniki badań laboratoryjnych uzyskiwanych w próbie osiowego ściskania
Wytrzymałość na ściskanie jest kluczową cechą mechaniczną betonu, decydującą o jego przydatności w konstrukcjach inżynierskich. Zgodność wytrzymałości na ściskanie betonu ocenia się na próbkach dojrzewających 28 dni wg normy PN-EN 206 [1], a jej wyznaczanie odbywa się w próbie osiowego ściskania zgodnie z normą PN 12390-3 [2] na próbkach sześciennych (150×150×150mm) lub rzadziej cylindrycznych (Ø150×300mm), przygotowanychwg PNEN12390-1 [3]. Zgodnie z normami wymagane jest odpowiednie przygotowanie powierzchni czołowych próbek – powinny być płaskie i równoległe. Nawet niewielkie odchyłki od płaskości mogą powodować nierównomierny rozkład naprężeń podczas ściskania i wpływać na sposób zniszczenia próbek oraz wyniki wytrzymałości. W praktyce najczęściej stosuje się próbki sześcienne betonowane w formach kalibrowanych, które następnie ściskane sąwkierunku prostopadłymdo betonowania.
