Historia produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK) rozpoczęła się 100 lat temu,w1923 r. w Szwecji, kiedy Axel Eriksson wyprodukował pierwszą partię tego wyrobu z zastosowaniem pary wodnej pod wysokim ciśnieniem. Wkrótce okazało się, że ABK nie tylko umożliwiał szybkie wznoszenie budynków, ale pozwolił uchronić niewyobrażalne ilości lasów przed wyrębem w celu pozyskania drewna budowlanego, a także cechował się dobrymi parametrami izolacyjności termicznej i wystarczającą wytrzymałością na ściskanie. Przez lata technologia produkcji ABK zmieniała się, a jego popularność na całym świecie rośnie. Mając na uwadze coraz bardziej rygorystyczne podejście do kwestii środowiskowych, należy zadać sobie pytanie: czy po ponad stu latach od rozpoczęcia produkcji betonu komórkowego nadal możemy twierdzić, że jest ekologiczny.
Czytaj więcej...
Czytelnicy miesięcznika „Materiały Budowlane” znają zapewne autoklawizowany beton komórkowy (ABK), jako bardzo dobry materiał budowlany, dostępny na rynku w postaci elementów murowych o dużej tolerancji wymiarowej oraz w postaci zbrojonych nadproży lub wielkowymiarowych paneli ściennych i stropowych. Jak wiadomo, surowce potrzebne do produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK), to woda, spoiwa (cement, wapno, gips), kruszywo (piasek lub popiół), dodatki (np. plastyfikatory) oraz płatkowy proszek aluminium, który pełni funkcję środka porotwórczego.
Czytaj więcej...
Problematyka trwałości w budownictwie dotyczy materiałów, elementów i całych obiektów. Pojęcia trwałości i odporności oraz metody ich szacowania nie zostały uzgodnione mimo trwającej dyskusji [1]. Trwałość materiałów budowlanych, w tym również autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK), jest zagadnieniem bardzo ważnym z punktu widzenia bezpieczeństwa, ochrony cieplnej i ekonomiki budowli. Wiąże się z nią wiele zagadnień, które powinny być uwzględnione w technologii produkcji ABK oraz przy projektowaniu i wykonawstwie obiektów. Ze względu na masowość stosowania betonu komórkowego ocena jego trwałości jest szczególnie ważna [2].
Czytaj więcej...
Architekci coraz częściej projektują budynki bez wewnętrznych ścian konstrukcyjnych. Pozbawia to usztywnienia ściany zewnętrzne, dlatego też coraz częściej projektuje i wykonuje się usztywnienie murów zewnętrznych za pomocą elementów żelbetowych – rdzeni i rygli ulokowanych w murach w płaszczyźnie ścian zewnętrznych. Niewielu projektantów wie, że jeśli spełnione zostaną odpowiednie warunki konstrukcyjne, to uzyska się mury skrępowane, które wykonuje się w celu zwiększenia nośności ścian. W kontekście tego, że beton komórkowy jest najpopularniejszym materiałem murowym mającym wiele zalet (ekologicznym, łatwym w stosowaniu i zapewniającym energooszczędność budynku), ale niewielką wytrzymałość na ściskanie, to skrępowanie jest sposobem na zwiększenie nośności murów z niego wykonanych.
Czytaj więcej...
Cele unijne zakładają osiągnięcie neutralności klimatycznej w całej gospodarce UE najpóźniej do 2050 r. oraz redukcję emisji netto gazów cieplarnianych do 2030 r. o co najmniej 55% w porównaniu z poziomami z 1990 r. [1]. W związku z tym, że budynki odpowiadają za 40% zużycia energii końcowej w Unii i za 36% unijnej emisji gazów cieplarnianych związanych z energią [2], realizacja celów klimatycznych UE zależy w znacznym stopniu od redukcji emisji w tym obszarze.
Czytaj więcej...
Zagadnienie połączeń konstrukcji murowych jest uznawane za marginesowe. Niestety taki stan rzeczy skutkuje luką w stanie wiedzy oraz brakami w algorytmach obliczeniowych dla projektantów konstrukcji. Powoduje to zaniedbania projektowe tego fragmentu konstrukcji, a w konsekwencji uszkodzenia naroży i połączeń murowych. Problem ten szczególnie dotyczy połączeń ścian za pośrednictwem różnego rodzaju łączników i kotew.
Czytaj więcej...
Dążenie do redukcji emisji dwutlenku węgla (CO2) jest coraz bardziej obecne w codziennym życiu nie tylko przedsiębiorców, ale również obywateli. Uchwalane regulacje środowiskowe na poziomie europejskim wymuszają dążenie do zeroemisyjności niemalże w każdej dziedzinie życia. Nie inaczej jest w przypadku ściennych materiałów budowlanych. Chcąc zrozumieć sens stosowania deklaracji środowiskowych produktu, należy rozpocząć dyskusję od raportowania ESG i jego powiązania z nieobowiązkowymi deklaracjami środowiskowymi produktu EPD. Deklaracje zawierają wiele informacji o całym cyklu życia wyrobu, co może nie być do końca zrozumiałe dla użytkownika. Jako członek grupy roboczej CEN, odpowiedzialnej za aktualizację normy EN 15804+A2 Zrównoważenie obiektów budowlanych – Deklaracje środowiskowe wyrobu – Podstawowe zasady kategoryzacji wyrobów budowlanych [1], postaram się przybliżyć sposób, w jaki należy interpretować te deklaracje.
Czytaj więcej...
Start 
