W poprzednich artykułach [1, 6, 7] omówiono zasady deklarowania początkowej wytrzymałości na ścinanie spoiny w murze z ABK, procedury badań oraz ich wyniki. Celem tego artykułu jest analiza oraz porównanie wyników badań wg procedur A i B oraz metod obliczeń, zgodnych z normą PN-EN 1052-3 [8], przeprowadzonych na jednakowych elementach badawczych.
W pierwszej części artykułu [1] omówiono, na jakiej podstawie producent elementów murowych z ABK może deklarować początkową wytrzymałość spoiny na ścinanie. Zgodnie z PN-EN 771-4 [2], obok powszechnego sporządzenia deklaracji na podstawie wartości ustalonych, można to zrobić również na podstawie badań wg PN-EN 1052-3 [3].
Artykuł jest kolejnym z cyklu, w którym omawiane są zasadnicze charakterystyki i właściwości użytkowe elementów murowych z autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK). Wytrzymałość na ścinanie spoiny w murze jest właściwością objętą zasadniczą charakterystyką wytrzymałość spoiny, która została omówiona w lipcowym numerze „Materiałów Budowlanych” [1].
Rozszerzalność/skurcz pod wpływem wilgoci jest jednym z wymagań, jakie zostały określone dla poszczególnych rodzajów elementów murowych we wszystkich częściach normy zharmonizowanej EN 771 [1 ÷ 6]. Zgodnie z odpowiednimi Załącznikami ZA do tych norm, rozszerzalność/skurcz pod wpływem wilgoci jest właściwością użytkową odnoszącą się do zasadniczej charakterystyki stabilność wymiarów. W normach, w tablicach ZA.1 określono, że producent elementów murowych, przeznaczonych do stosowania w elementach budynku podlegających wymaganiom konstrukcyjnym, powinien w deklaracji właściwości użytkowych (DoP) podawać deklarowaną wartość rozszerzalności (rozszerzalności/skurczu) pod wpływem wilgoci [mm/m].
Wytrzymałość spoiny jest jedną z zasadniczych charakterystyk, którą powinien deklarować producent elementów murowych wprowadzanych do obrotu na podstawie odpowiedniej części PN-EN 771 [2 ÷ 7]. W deklaracji właściwości użytkowych (DoP) producent określa zamierzone zastosowanie wyrobu budowlanego. W przypadku, gdy podał, że element murowy może być stosowany w elementach budynku podlegających wymaganiom konstrukcyjnym, to musi m.in. zadeklarować wytrzymałość spoiny.
W artykule przedstawiono opis zachowania się połączeń zbrojonych ścian z autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK). Jako zbrojenie zastosowano klasyczne blaszki perforowane, a także autorskie łączniki. Analogicznie jak w przypadku połączeń niezbrojonych (przedstawionych we wcześniejszej publikacji) określono i zdefiniowano fazy pracy połączenia. Zaproponowano empiryczne podejście umożliwiające określenie sił i przemieszczeń połączenia z wykorzystaniem wyników badań pochodzących z mniej skomplikowanych badań standardowych.
Artykuł przedstawia zachowanie się niezbrojonych połączeń ścian wykonanych z elementów murowych z autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK). Na podstawie badań własnych zdefiniowano i opisano poszczególne fazy pracy połączenia. Zaproponowano empiryczne podejście umożliwiające określenie sił i przemieszczeń połączenia ścian z wykorzystaniem parametrów uzyskiwanych ze standardowych testów zawartych w przepisach normowych.
Start 
