Artykuł jest pierwszą częścią cyklu omawiającego przypadek ścian murowanych zginanych w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny muru. Opisano w nim obciążenia prostopadłe do powierzchni ścian, które wywołują omawiany przypadek pracy konstrukcji murowanej. Zaprezentowano mechanizmy zniszczenia muru w dwóch ortogonalnych płaszczyznach oraz ich warianty.
Wytrzymałość spoiny w murze na zginanie, podobnie jak wytrzymałość na ścinanie, jest objęta zasadniczą charakterystyką – wytrzymałość spoiny [1]. Producenci elementów murowych z autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK), wprowadzanych do obrotu i udostępnianych na rynku na podstawie normy zharmonizowanej EN 771-4 [2] i przeznaczonych do stosowania w elementach budynku podlegających wymaganiom konstrukcyjnym, powinni podawać w deklaracji właściwości użytkowych (DoP) zarówno wytrzymałość muru na ścinanie, jak i na zginanie.
W artykule przedstawiono wyniki badań doświadczalnych wpływu wzmocnienia powierzchniowego systemem FRCM na wytrzymałość na ściskanie zarysowanych murów z autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK). Badania przeprowadzono na modelach murów z rysą pionową oraz bez zarysowania. Program badań obejmował modele bez wzmocnienia oraz wzmocnione z dwóch i czterech stron, w tym z dodatkowym zakotwieniem wzmocnienia powierzchniowego elementami stalowymi. W modelach wzmocnionych nie odnotowano wzrostu wartości maksymalnego naprężenia niszczącego. Stwierdzono jedynie wzrost poziomu odkształcalności murów wzmocnionych w porównaniu z murami bez wzmocnienia.
W poprzednich artykułach [1, 6, 7] omówiono zasady deklarowania początkowej wytrzymałości na ścinanie spoiny w murze z ABK, procedury badań oraz ich wyniki. Celem tego artykułu jest analiza oraz porównanie wyników badań wg procedur A i B oraz metod obliczeń, zgodnych z normą PN-EN 1052-3 [8], przeprowadzonych na jednakowych elementach badawczych.
W pierwszej części artykułu [1] omówiono, na jakiej podstawie producent elementów murowych z ABK może deklarować początkową wytrzymałość spoiny na ścinanie. Zgodnie z PN-EN 771-4 [2], obok powszechnego sporządzenia deklaracji na podstawie wartości ustalonych, można to zrobić również na podstawie badań wg PN-EN 1052-3 [3].
Artykuł jest kolejnym z cyklu, w którym omawiane są zasadnicze charakterystyki i właściwości użytkowe elementów murowych z autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK). Wytrzymałość na ścinanie spoiny w murze jest właściwością objętą zasadniczą charakterystyką wytrzymałość spoiny, która została omówiona w lipcowym numerze „Materiałów Budowlanych” [1].
Rozszerzalność/skurcz pod wpływem wilgoci jest jednym z wymagań, jakie zostały określone dla poszczególnych rodzajów elementów murowych we wszystkich częściach normy zharmonizowanej EN 771 [1 ÷ 6]. Zgodnie z odpowiednimi Załącznikami ZA do tych norm, rozszerzalność/skurcz pod wpływem wilgoci jest właściwością użytkową odnoszącą się do zasadniczej charakterystyki stabilność wymiarów. W normach, w tablicach ZA.1 określono, że producent elementów murowych, przeznaczonych do stosowania w elementach budynku podlegających wymaganiom konstrukcyjnym, powinien w deklaracji właściwości użytkowych (DoP) podawać deklarowaną wartość rozszerzalności (rozszerzalności/skurczu) pod wpływem wilgoci [mm/m].
Start 
