Start 
Prefabrykacja betonowa. Lekcje z przeszłości i postępy w przyszłości
Początki prefabrykacji, tzn. zastosowania procesów przemysłowych w budownictwie, sięgają początku XVIII wieku. Rewolucja Przemysłowa oraz pojawienie się nowych materiałów, takich jak stal i szkło, wywarły ogromny wpływ na architekturę i prefabrykację. W niektórych przypadkach projekt architektoniczny przeszedł fundamentalną zmianę, prowadząc do nowych stylów mocno zakorzenionych w procesach przemysłowych [3, 4]. Od początku prefabrykacja rozwijała się dynamicznie. Uprzemysłowienie budownictwa wymaga przeniesienia prac z tymczasowych placów budowy do nowoczesnych zakładów. Produkcja fabryczna pociąga za sobą racjonalne i efektywne procesy produkcyjne, zatrudnienie wykwalifikowanych pracowników, usystematyzowanie powtarzalnych zadań i niższe koszty pracy w przeliczeniu na metr kwadratowy, wynikające ze zautomatyzowanej produkcji. Stopniowo wprowadza się automatyzację, którą zresztą już zastosowano w takich dziedzinach, jak przygotowywanie stali zbrojeniowej, montaż form, betonowanie i wykończenie powierzchni w betonie architektonicznym.
W artykule skupiono się na analizie przydatności wartości współczynników dyfuzji i migracji wyznaczonych różnymi metodami oraz dodatkowo wg normy ASTMC 1760 i korzystając z równania Nernsta-Einsteina na podstawie wartości ładunku Q pomierzonego wg normy ASTM C 1202-97. Analizowano płyty HC-500 wykonane z betonu C50/60 z wykorzystaniem cementu portlandzkiego CEM II 52,5 R.
Obecnie w krajach skandynawskich większość wielorodzinnych budynków mieszkalnych wznosi się z gotowych elementów żelbetowych (fotografie 1 i 2), natomiast w Polsce ta technologia jest mało popularna. Od lat dziewięćdziesiątych XX w., kiedy odeszliśmy w naszym kraju od tej technologii, nastąpił znaczny postęp w dziedzinie prefabrykacji betonowej, którego efektem jest m.in. lepsza jakość i większ wytrzymałość elementów. W związku z tym, obecnie wykonywanych budynków w technologii prefabrykacji betonowej nie można porównywać z wykonywanymi w latach 1950 – 1990.
Proces kontroli jakości jest jednym z najistotniejszych wyróżników budownictwa modułowego nie tylko ze względu na oczekiwania klientów, którzy coraz bardziej rygorystycznie podchodzą do odbieranych obiektów.Ma także bezpośredni wpływ na czas i bezpieczeństwo montażu.
