dr inż. Szymon Wojciechowski, Pekabex BET S.A.
dr hab. inż. Zbigniew Pozorski, prof. PP, Politechnika Poznańska, Wydział Inżynierii Lądowej i Transportu
ORCID: 0000-0003-0897-6297
inż. Paweł Wójcik, Pekabex BET S.A.
Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Wytrzymałość na ściskanie jest kluczową cechą mechaniczną betonu, decydującą o jego przydatności w konstrukcjach inżynierskich. Zgodność wytrzymałości na ściskanie betonu ocenia się na próbkach dojrzewających 28 dni wg normy PN-EN 206 [1], a jej wyznaczanie odbywa się w próbie osiowego ściskania zgodnie z normą PN 12390-3 [2] na próbkach sześciennych (150×150×150mm) lub rzadziej cylindrycznych (Ø150×300mm), przygotowanychwg PNEN12390-1 [3]. Zgodnie z normami wymagane jest odpowiednie przygotowanie powierzchni czołowych próbek – powinny być płaskie i równoległe. Nawet niewielkie odchyłki od płaskości mogą powodować nierównomierny rozkład naprężeń podczas ściskania i wpływać na sposób zniszczenia próbek oraz wyniki wytrzymałości. W praktyce najczęściej stosuje się próbki sześcienne betonowane w formach kalibrowanych, które następnie ściskane sąwkierunku prostopadłymdo betonowania.
Literatura
[1] PN-EN 206+A2:2021-08 Beton – Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność.
[2] PN-EN 12390-3:2019-07 Badania betonu – Część 3: Wytrzymałość na ściskanie próbek do badań,
[4] PN-EN 12390-1:2021-12 Badania betonu – Część 1: Kształt, wymiary i inne wymagania dotyczące próbek i form.
[5] Józefczyk Ł, Pozorski, Z Adamczuk T. Ocena wpływu wymiarów próbek na wytrzymałość betonu samozagęszczalnego: badania polowe i laboratoryjne w odniesieniu do PN-EN 12504-1, Przegląd Budowlany, 2025.
[5] PN-EN 12390-2:2019-07 Badania betonu – Część 2: Wykonywanie i pielęgnacja próbek do badań wytrzymałościowych.
Materiały Budowlane 06/2025, strona 179-181 (spis treści >>)