100 punktów za artykuły naukowe!
Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.
W poprzednim numerze miesięcznika „Materiały Budowlane” opisałem podstawowe zasady układania pokryć z kamieni łupkowych [1]. Jako jedną z zalet tego pokrycia wymieniłem możliwość wykonywania wszelkich połączeń ścian lukarn lub kominów oraz sąsiadujących połaci (w koszach i narożach) w wersjach „miękkich”, polegających na przejściu z jednej płaszczyzny pokrycia w drugą bez wyraźnej granicy wymagającej użycia dodatkowych elementów (np. metalowych zlewni w koszach).
W 2022 r. ukazał się kolejny zeszyt Wytycznych dekarskich Polskiego Stowarzyszenia Dekarzy prezentujący zasady układania łupka na dachach i fasadach [1].Wynika z nich, że aby dobrze układać łupek, trzeba dysponować pewnym doświadczeniem, ponieważ deszczoszczelność pokryć łupkowych uzyskuje się wyłącznie przez układanie płytek na zakład [2] z zachowaniem określonych reguł dotyczących wielkości zakładów (poziomych i pionowych).
Od roku trwają prace nad Zeszytem nr 6Wytycznych Dekarskich Polskiego Stowarzyszenia Dekarzy, którego tytuł brzmi Zasady techniczne wykonywania pokryć dachowych i obróbek blacharskich z materiałów metalowych. Publikacja bazuje na Wytycznych Dekarskich otrzymanych z IFD (Międzynarodowej Federacji Dekarzy), które wywodzą się z Reguł Dekarskich Niemieckiego Związku Dekarzy.
W Polskim Stowarzyszeniu Dekarzy (PSD) trwają prace nad Zeszytem nr 6 Wytycznych dekarskich opracowywanym wg materiałów otrzymanych od IFD (Międzynarodowej Federacji Dekarzy), omawiającym zastosowanie metali na dachach. Zeszyt będzie miał tytuł Zasady techniczne wykonywania pokryć dachowych i obróbek blacharskich z materiałów metalowych.
Dachy mansardowe powstały głownie z przeznaczeniem do wysokiego budownictwa miejskiego. Ze względu na swoje zalety (dobre wykorzystanie poddasza) oraz pewien urok architektoniczny wciąż są projektowane i budowane nie tylko w przypadku budynków wielorodzinnych, ale też jednorodzinnych. Z perspektywy architektonicznej można wyróżnić dachy z mansardą właściwą (fotografia 1) i pozorną (fotografia 2).
Dachy są najbardziej obciążoną częścią budynków, ponieważ muszą osłaniać przed wszelkimi możliwymi formami oddziaływania otoczenia, a przede wszystkim przed wpływem czynników atmosferycznych, wśród których dominują opady, wiatr i zmiany temperatury (rysunek). Opady razem ze zmianami temperatury powodują, że na dach oddziałuje woda we wszystkich stanach skupienia, a więc płynnym, gazowym i stałym. Do tego często dołącza się wiatr, którego działanie może wywoływać napór lub ssanie w zależności od kierunku, z jakiego napływa, oraz kształtu i nachylenia dachu. Zmiany temperatury, oprócz wpływu na stan skupienia wody, powodują ruch materiałów pokryciowych i konstrukcyjnych oraz termoizolacji piankowych wynikający z ich rozszerzalności termicznej.
Od 2010 r. państwa Unii Europejskiej są zobligowane do stałego zaostrzania wymagań dotyczących zużycia energii podczas wznoszenia i użytkowania budynków. Obecnie przepisy pozwalają na zużycie energii pierwotnej w nowo budowanych obiektach na poziomie 75 kWh/m˛. Model, do którego dążą ustawodawcy, nazywany jest budynkiem zeroemisyjnym. Mówiąc o budynku zeroemisyjnym, mamy na myśli taki, który wykorzystuje dostępne na miejscu źródła energii odnawialnej (głównie słonecznej i wiatrowej) oraz zbudowany jest z materiałów niedegradujących środowiska naturalnego.
Start 
