11 czerwca br. odbyło się uroczyste posiedzenie Rady Naukowej i Kolegium Wydziału Inżynierii Lądowej (WIL) Politechniki Krakowskiej z okazji jubileuszu 80-lecia Wydziału. W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele władz Krakowa i Politechniki Krakowskiej oraz innych uczelni, a także współpracujących firm i grono pracowników Wydziału.

O przyszłości, teraźniejszości i wyzwaniach na przyszłość mówiła dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan WIL. Wystąpienia mieli też dziekani wcześniejszych kadencji: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata (2016/17 – 2022/23), obecnie rektor Politechniki Krakowskiej; prof. dr hab. inż. Tadeusz Tatara (2008/09 – 2015/16); prof. dr hab. inż. Jacek Śliwiński (2002/03 – 2007/08); prof. dr hab. inż. Kazimierz Furtak (1996/97 – 2001/02) oraz prof. dr hab. inż. Stefan Piechnik (1968/69 – 1972/73 i 1984/85 – 1989/90), którzy wspominali najważniejsze wydarzenia z okresu, kiedy kierowali Wydziałem.

Wystąpienie dr hab. inż. Lucyny Domagały, prof. PK Fot. G. Furmańczyk

Historia Wydziału Inżynierii Lądowej jest ściśle związana z powstaniem Politechniki Krakowskiej w 1945 r., która wówczas fukcjonowała jako wydzielona część Akademii Górniczej. Za początek działalności obecnego Wydziału Inżynierii Lądowej przyjmuje się 5 października 1945 r., ale pierwsze zajęcia dydaktyczne odbyły się 6 czerwca 1945 r. Był to wówczas Wydział Budownictwa Lądowego, który następnie przyjął nazwę Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego, aw1953 r. nastąpił podział na dwie jednostki: Wydział Budownictwa Lądowego oraz Wydział Budownictwa Wodnego. Rok później wyodrębiono Wydziały Politechniczne z Akademii Górniczej i stały się wydziałami Politechniki Krakowskiej.

W 1955 r., po likwidacji działającej w Krakowie Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, Wydział Budownictwa Lądowego PK zaczął prowadzić Studia Wieczorowe dla Pracujących. Stopniowo wprowadzono również działalność naukowo- badawczą m.in. w takich zagadnieniach, jak: konstrukcje betonowe i stalowe; budownictwo mostowe i podziemne; dynamika budowli; budownictwo energooszczędne i proekologiczne. Dynamicznie rozwijała się też współpraca z ośrodkami naukowymi w kraju i za granicą oraz z przedsiębiorstwami wykonawczymi, przemysłowymi, podmiotami gospodarczymi i samorządowymi. Dzięki temu wiele opracowań zostało wdrożonych nie tylko w Krakowie i Małopolsce, ale w całym kraju i poza jego granicami.

W 1970 r. doszło do zmiany organizacyjnej na Wydziale. Rozwiązano 11 katedr, a w ich miejsce powołano 4 instytuty. Kolejne dwa powstały w latach dziewięć dziesiątych XX wieku. W ramach instytutów utworzono katedry i zakłady. 1 września 1987 r. nastąpiła zamiana nazwy na Wydział Inżynierii Lądowej. Należy on do najlepszych wydziałów macierzystej uczelni, a także do czołówki wydziałów budownictwa w naszym kraju. Z Wydziału Inżynierii Lądowej wywodzi się dziewięciu rektorów Politechniki Krakowskiej (z osiemnastu dotychczasowych). Jest to obecnie największy wydział budownictwa w Polsce, na którym studiuje ponad 3000 studentów.

Jak podkreśliła dziekan Lucyna Domagała, w najbliższych latach niezbędne będzie: zwiększenie zakresu zajęć praktycznych w ramach programu studiów; rozwój innowacyjnych kierunków badań; wspieranie młodej kadry naukowej; dalsze zacieśnienie współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym oraz kolejne inwestycje w infrastrukturę naukowo-dydaktyczną.