5 – 6 czerwca br. odbyło się w Poznaniu III Seminarium pt. „Mosty. Budowa, wzmacnianie, przebudowa” zorganizowane przez Oddział Wielkopolski Związku Mostowców Reczypospolitej Polskiej (ZMRP) oraz firmy: DWD Service Sp. z o.o. i SMP Projektanci sp. z o.o. sp. k., pod patronatem honorowym Prezydenta Miasta Poznania i Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa oraz patronatem medialnym m.in. miesięcznika „Materiały Budowlane”. Stanowi ono kontynuację dotychczasowych trzydziestu edycji seminarium „Współczesne metody budowy, wzmacniania i przebudowy mostów”, współtworzonego przez mostowców z Wielkopolski.

W tegorocznym spotkaniu uczestniczyło ok. 300 osób wśród których byli przedstawiciele: uczelni i ośrodków naukowo‑badawczych; biur projektowych; firm wykonawczych; administracji państwowej i samorządowej zajmującej się budową i utrzymanie obiektów inżynierskich; producentów i dystrybutorów materiałów/urządzeń oraz studenci wyższych uczelni technicznych w Polsce. Seminarium stanowiło okazję do wymiany wiedzy i doświadczeń pomiędzy środowiskiem naukowym i technicznym, a więc wszystkimi uczestnikami procesu inwestycyjnego i kadrą zajmującą się zarządzaniem oraz utrzymaniem obiektów inżynierskich. Uroczystego otwarcia obrad dokonali m.in. dr hab. inż. Arkadiusz Madaj, Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego seminarium oraz prof. dr hab. inż. Adam Wysokowski, Przewodniczący ZMRP. Następnie ogłoszono wyniki konkursu Dzieło Mostowe Roku organizowanego przez ZMRP. Nagrody przyznano w kategoriach:

• konstrukcja obiektu mostowego: Most pieszo‑rowerowy przez Wisłę w Warszawie; Inwestor: Miasto Stołeczne Warszawa – Zarząd Dróg Miejskich; Projekt: Schuessler‑Plan Inżynierzy Sp. z o.o.; Wykonawca: BUDIMEX S.A.;
• rewitalizacja obiektu mostowego: Most „Delfinów” przez rzekę Regę w Trzebiatowie; Inwestor: Gmina Trzebiatów; Projekt: PONT‑PROJEKT Sp. z o.o. Wykonawca: STRABAG Sp. z o.o.;
• wdrożenie nowych technologii: Estakada ES‑119 w ciągu drogi ekspresowej S6 na obwodnicy Koszalina i Sianowa; Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Szczecinie; Projekt: Transprojekt Gdański Sp. z o.o.; Wykonawcy: Polbud‑Pomorze Sp. z o.o. (lider konsorcjum), Wibra Infrastruktura Sp. z o.o. (partner konsorcjum), Miejskie Przedsiębiorstwo Dróg i Mostów S.A. (partner konsorcjum).

 

Komitet naukowy, pod przewodnictwem prof. dr hab. inż. Witolda Wołowickiego, przygotował bogaty program merytoryczny. Obrady podzielono na pięć sesji tematycznych, podczas których wygłoszono ok. 30 referatów. Ich tematyka obejmowała aspekty materiałowe i technologiczne dotyczące nowobudowanych obiektów oraz przebudowywanych i wzmacnianych; zagadnienia ich utrzymania i modernizacji; diagnostykę, naprawę, a także koszty realizacji inwestycji. Omówiono m.in. metody zabezpieczania przed korozją konstrukcji sprężonych, zastosowanie czujników światłowodowych DFOS do wykrywania uszkodzeń kabli sprężających oraz wykorzystanie łopat turbin wiatrowych do budowy kładki dla pieszych czy dźwigarów dużej rozpiętości do wznoszenia obiektów mostowych. Zaprezentowano też technologie budowy obiektów na przykładzie, np.: tunelu drogowego na obwodnicy Szczecina; estakady w ciągu obwodnicy Starachowic i mostu łukowego na rzece San.

Sesję trzecią stanowił panel dyskusyjny pt. „Kryteria identyfikacji obiektów historycznych jako zabytkowe oraz zasady oceny ich przydatności użytkowej i stanu technicznego”. Referaty wprowadzające, które były podstawą do dyskusji, dotyczyły: historycznych konstrukcji mostowych w systemie ochrony zabytków (dr Andrzej Siwek, Narodowy Instytut Dziedzictwa); zagadnień wzmacniania zabytkowych konstrukcji mostowych (mgr Robert Kola, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Oddział Terenowy w Toruniu); propozycji karty ewidencyjnej mostu lub wiaduktu wpisanego lub niewpisanego do rejestru zabytków (dr hab. inż. Janusz Rymsza) oraz inżynierskiej metody oceny zabytkowej wartości mostu lub wiaduktu (dr hab. inż. Barbara Rymsza). Omówiono wyzwania jakie stoją przed inżynierami zajmującymi się utrzymaniem, remontem i wzmacnianiem obiektów historycznych i dyskutowano, które z nich należy uznać za zabytkowe, a więc takie które mają swoją wartość historyczną, artystyczną i naukową oraz jak skutecznie je ewidencjować i jakie kryteria brać pod uwagę przy ocenie ich wartości zabytkowej. Pomocna w tej ocenie może być zaprezentowana autorska inżynierska metoda, która będzie stanowiła skuteczne narzędzie wspierające pracę inżynierów i przedstawicieli służb konserwatorskich i już została zastosowana w przypadku dwóch obiektów sklepionych. Metoda określa cztery kategorie zabytkowych obiektów mostowych: I – zabytek wyjątkowy; II – zabytek cenny; III – zabytek godny uwagi; IV – obiekt nie jest zabytkiem. Kwalifikuje się do nich obiekty na podstawie przyznanej punktowej oceny walorów zabytkowych, uwzględniając wartość historyczną oraz inżynierską. Zasady ewidencjonowania zabytków określa rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (Dz. U. z 2011 poz. 661). Podkreślono konieczność przyspieszenia prac dotyczących rozpoznania, dokumentowania i wartościowania zasobów oraz wypracowania narzędzi umożliwiających typowanie obiektów do ochrony konserwatorskiej, co wymaga współpracy środowiska konserwatorskiego i inżynierskiego. W dyskusji omówiono też m.in. doświadczenia z rozwiązywania podobnych problemów w Czechach (prof. dr hab. inż. Jan Bień).

Miłym akcentem seminarium była uroczysta kolacja, która umożliwiła integrację środowiska oraz kontynuację rozmów kuluarowych.

Ewelina Kowałko