O możliwości przetrwania konstrukcji w przypadku zniszczenia połączenia płyta – słup decyduje krzyżujące się nad słupem dolne zbrojenie płyty. Jego brak wyklucza możliwość przetrwania konstrukcji w stadium awaryjnym, natomiast zastosowanie zbrojenia stwarza takie szanse, pod warunkiem że w strefie przysłupowej będzie ono w stanie przejąć obciążenia spoczywające na stropie mimo zniszczenia strefy przysłupowej. Aspekty wytrzymałościowe i ekonomiczne decydują o tym, że do zbrojenia konstrukcji stosuje się często stale klasy A-IIIN. Zgodnie z normą PN-B-03264:2002 są to stale o średniej ciągliwości, tzn., że ich charakterystyczne odkształcenie odpowiadające maksymalnej sile rozciągającej nie może być mniejsze niż 2,5%(εuk > 2,5%), a stosunek wytrzymałości charakterystycznej stali na rozciąganie ftk do jej charakterystycznej granicy plastyczność fyk nie mniejszy niż 1,05 (ftk/fyk > 1,05). Taką stal norma europejskaEN1992-1-1:2004 (EC2) zalicza do klasyA(stal o małej ciągliwości).