Start 
mgr inż. Bartłomiej Monczyński, Politechnika Poznańska; Wydział Inżynierii Lądowej i Transportu
Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Tynk renowacyjny, a dokładniej system tynków renowacyjnych, jest stosowany na murach zawilgoconych i/lub zasolonych [2]. Transport kapilarny wody w takim tynku jest niewielki w porównaniu z tynkiem tradycyjnym. Woda może wniknąć w jego strukturę jedynie na kilka milimetrów (tym samym transport soli w postaci roztworu jest ograniczony), a wilgoć dociera do powierzchni tynku wyłącznie w postaci pary. Dzieje się tak dzięki wytworzeniu w tynku renowacyjnym odpowiedniego układu porów i połączeniu z hydrofobizacją strukturalną.
Literatura
[1] Dettmering T., H. Kollmann. 2011. Putze in Bausanierung und Denkmalpflege. Berlin ・Wien ・ Zurich: Beuth Verlag GmbH.
[2] Monczyński Bartłomiej. 2020. „Tynki stosowane na zawilgoconych przegrodach – tynki renowacyjne”. Izolacje 6: 80 – 88.
[3] Monczyński Bartłomiej. 2019. „Diagnostyka zawilgoconych konstrukcji murowych”. Izolacje 1: 89 – 93.
[4] Monczyński Bartłomiej. 2019. „Badanie wilgotności mineralnych materiałów budowlanych”. Izolacje 2: 78 – 84.
[5] Monczyński Bartłomiej. 2020. „Szkodliwość soli w zawilgoconych przegrodach”. Materiały Budowlane 571 (3): 24 – 26.
[6] Monczyński Bartłomiej. 2019. „Zasolenie budynków i sposoby jego określania na potrzeby diagnostyki budowli”. Izolacje 3: 96 – 101.
[7] RokielM. 2016. „Tynki specjalistyczne: renowacyjne i ofiarne”. Izolacje 5: 50 – 56.
[8] WTA Merkblatt 2-9-20/D. 2020. „Sanierputzsysteme”. Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft fur Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e. V., Munchen, s. 26.
[9] WTAMerkblatt 4-5-99/D. 1999. „Beurteilung von Mauerwerk – Mauerwerksdiagnostik”. Wissenschaftlich- Technische Arbeitsgemeinschaft fur Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e.V., Munchen, s. 16.
Materiały Budowlane 03/2021, strona 19-20 (spis treści >>)
