Udział prefabrykacji betonowej w technologii wznoszenia obiektów inżynierskich systematycznie wzrasta. Tendencja ta, od lat silna w Europie Zachodniej, zaczyna powoli wkraczać na polski rynek. Wciąż jednak mamy w tym zakresie wiele do zrobienia. W krajach skandynawskich obiekt mostowy długości kilkunastu metrów jest wznoszony kilka tygodni, a w Polsce kilka miesięcy. Na rynku jest wiele technologii usprawniających budowę obiektów inżynierskich. Jedną z nich są konstrukcje z gruntu zbrojonego oraz obiekty inżynierskie z elementów łukowych TECHSPAN, w których wykorzystywane są elementy prefabrykowane.

W ostatnim okresie zauważa się renesans wznoszenia obiektów mieszkaniowych z zastosowaniem prefabrykatów betonowych (zarówno na kruszywie ciężkim, jak i lekkim). Dotyczy to już nie tylko obiektów budownictwa komunalnego, lecz również renomowanych deweloperów z tzw. Najwyższej półki. Oczywiście, przy stosowaniu tej technologii kładzie się obecnie nacisk na minimalizację prac montażowych oraz związanych z nimi prac wykończeniowych budynku. Poza prostotą i szybkością wykonania, zwraca się również uwagę na jakość prac. Estetyczne wykończenie czy odpowiednia izolacyjność cieplna i akustyczna to problemy ważne dla współczesnego budownictwa.

Beton towarzyszy nam coraz częściej w realizacji konstrukcji budowlanych i całych przedsięwzięć budowlanych. Dostrzegamy zalety tego materiału i wbrew utartym opiniom (bazującym na doświadczeniach lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku) powszechnie wykorzystujemy jego właściwości, takie jak prostota formowania kształtu, wytrzymałość, długotrwałość, zdolność akumulacji energii, izolacyjność akustyczna, dyfuzyjność, a jednocześnie naturalna szczelność. Architekci z powodzeniem wykorzystują naturalną powierzchnię szalunkową betonu i chętnie wkomponowują ją w przestrzeń urbanistyczną.