dr inż. Konrad Witczak, Politechnika Łódzka

Ustanawiając Dyrektywę 2010/31/UE (tzw. recast EPBD) z 19 maja 2010 r. Parlament Europejski postanowił zwiększyć oszczędność energii oraz udział odnawialnych źródeł energii zarówno w nowo wznoszonych, jak i modernizowanych budynkach. Dyrektywa wprowadza odpowiednie rozporządzenia oraz nakłada na kraje członkowskie takie zobowiązania, jak: sposób ustanawiania minimalnych wymagań dotyczących efektywności energetycznej budynków; obowiązek zdefiniowania i wprowadzenia tzw. budynków prawie zeroenergetycznych (NZEB, ang. Nearly Zero Energy Building); wprowadzenie systemu weryfikacji świadectw charakterystyki energetycznej budynków; regularne przeglądy systemów ogrzewania i klimatyzacji oraz wiele innych.

Jednym z kluczowych przepisów wykonawczych wprowadzanych wraz z Dyrektywą 2010/31/UE jest Rozporządzenie nr 244/2012 z 16 stycznia 2012 r. opublikowane 21 marca 2012 r. ustanawiające ramy metodologii porównawczej do celów obliczania optymalnego pod względem kosztów poziomu wymagań minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej budynków i elementów budynków. Zgodnie z tym rozporządzeniem kraje członkowskie powinny wykonać obliczenie kosztów optymalnych wg tzw. podejścia makroekonomicznego i finansowego. Wyniki uzyskane z obliczeń należy opisać w sprawozdaniu przesłanym do Komisji Europejskiej. To z dwóch podejść, które zostanie wybrane do określenia minimalnych wymagań dotyczących charakterystyki energetycznej budynków, pozostawiono krajom członkowskim, a poziom przyjętych ostatecznie wymagań nie powinien być niższy o 15% w stosunku do obliczonych jako optymalne.

Przeczytaj cały artykuł >>

Materiały Budowlane 1/2013, strona 26-28 (spis treści >>)