Obciążenie wiatrem, podobnie jak omówione w „Materiałach Budowlanych” 7/2011 obciążenie śniegiem, jest jedną z istotnych wielkości uwzględnianych w analizie konstrukcji. Obciążenie wiatrem jest bardziej skomplikowane od obciążenia śniegiem. Mimo możliwości stosowania wielu uproszczeń często stwarza wiele problemów przy projektowaniu, ponieważ zależy od wielu czynników:
● strefy klimatycznej;
● podstawowej bazowej prędkości wiatru;
● wysokości budynku i jego kształtu (im bardziej skomplikowany, tym trudniej określić dokładne obciążenie wiatrem);
● usytuowania budynku na danym terenie (ekspozycja);
● porywistości wiatru;
● dynamicznego charakteru pracy konstrukcji;
● rodzaju ścian.
W 2008 r. została zatwierdzona i opublikowana PN-EN 1991-1-4:2008 Oddziaływania na konstrukcję. Oddziaływania wiatru. Przedstawia ona analityczne podejście do problemu wiatru, które wynika z wieloletnich badań i pomiarów meteorologicznych. Załącznik krajowy do normy zmienia dotychczasowe wartości charakterystyczne i współczynniki ekspozycji. Stosowanie tej normy, jak podaje rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, jest dozwolone tylko wówczas, gdy Eurokody stanowią pełen zestaw norm umożliwiających zaprojektowanie konstrukcji.

Zamów dostęp do artykułu >>