Sklepione mosty łukowe wzorowane były na starożytnych sklepionych mostach kamiennych. Ich kształt i rozwiązania konstrukcyjne były efektem setek lat prób oraz doświadczenia wielu pokoleń budowniczych mostów. W konsekwencji wypracowano określone schematy konstrukcyjne i zasady projektowania, wg których powstawały konstrukcje przekraczające niewielkie strumyki, jak również kilkusetmetrowe akwedukty, dzieła myśli technicznej wielkiego imperium rzymskiego. Na przełomie XVIII i XIX w. w projektowaniu mostów sklepionych zaczęto wykorzystywać zasady statyki. Pozwoliło to na bardziej racjonalne kształtowanie sklepienia i przekrojów konstrukcji. W tym okresie zmienił się też kształt podpór oraz wzrosła rozpiętość; nadal jednak przestrzega się zasady budowy nieparzystej liczby przęseł i często powraca do sklepień półkolistych.