dr inż. Michał Gołdyn, Politechnika Łódzka; Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
prof. dr hab. inż. Tadeusz Urban, Politechnika Łódzka; Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska

Adres do korespondencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Pierwsze udane próby zastosowania betonu lekkiego jako materiału konstrukcyjnego przypisuje się starożytnym Rzymianom, którzy wykorzystywali tzw. beton rzymski (opus caementicum), zawierający naturalne kruszywa oraz pucolanę pozyskiwaną z popiołów wulkanicznych jako spoiwo.

Obecnie lekkie betony kruszywowe są stosowane do wykonywania stropów budynków wysokich (fotografie 1, 2). Pozwala to ograniczyć ciężar konstrukcji, a w efekcie wznosić budynki o dużej wysokości bez konieczności zwiększania przekroju słupów i ścian nośnych. Dzięki dobrym właściwościom izolacyjnym nadaje się on do wykonywania przegród oddzielenia pożarowego, co wykorzystano m.in. przy realizacji
sześćdziesięciopiętrowego budynku biurowego NCNB w Stanach Zjednoczonych Zastosowanie lekkiego betonu kruszywowego o gęstości mniejszej niż 1800 kg/m3 pozwoliło na zmniejszenie masy czterdziestopięcio kondygnacyjnego budynku Picasso Tower w Madrycie
(fotografia 1) o 5000 t.

Czytaj więcej / Read more >>

Materiały Budowlane 12/2019, strona 16-19 (spis treści >>)