W Polsce powstaje wiele obiektów mostowych (mostów, estakad, wiaduktów, kładek), które ze względu na duże obciążenia, wrażliwość na osiadanie, a także lokalizację w rejonach gruntów słabo nośnych bardzo często muszą być posadowione pośrednio. Różnorodność technik głębokiego fundamentowania umożliwia dobranie optymalnej metody w danych warunkach gruntowych i konstrukcyjnych (kształt obiektu, rodzaj i wielkość obciążeń, warunki osiadań), a także środowiskowych (ograniczenie hałasu, drgań, wydobycia urobku). W artykule przedstawię kilka rodzajów posadowień pośrednich, które są najczęściej stosowane przy budowie obiektów mostowych zlokalizowanych w ciągu nowo budowanych dróg ekspresowych i autostrad. Charakterystykę technologii posadowienia obiektów inżynierskich przedstawiono w tabeli.

Pale wiercone

Pale wiercone formowane są z rurą osłonową lub bez niej przez wykopanie lub wywiercenie otworu w gruncie i wypełnienie go betonem lub żelbetem. Pale LDA, tzw. pale wielko średnicowe to pale wiercone w gruncie z wydobyciem urobku, średnicy 0,6 ÷ 1,8 m (najczęściej stosowane średnice to 1,0, 1,2 i 1,5 m) i typowej długości 10 ÷ 30 m. W przypadku występowania bardzo dużych obciążeń, gruntów słabo nośnych lub nienośnych o bardzo dużej miąższości istnieje możliwość wykonania pali znacznie większej długości.

Zamów dostęp do artykułu >>