logo

ISSN 0137-2971, e-ISSN 2449-951X

100 punktów za artykuły naukowe!

Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.

MB-08-2012

Prawidłowy montaż okien, czyli próba ustanowienia w Polsce standardu

dr inż. Paweł Sulik

Do przepisów techniczno-budowlanych, wg art. 7 ustawy Prawo budowlane z 1994 r., z późniejszymi zmianami (ostatnia nowelizacja z 23 grudnia 2010 r.), zalicza się: warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie oraz warunki techniczne użytkowania obiektów budowlanych.

W odróżnieniu do ustawy Prawo budowlane z 1974 r., ustawodawca do tej kategorii nie zaliczył warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych, uznając, że odpowiednie regulacje powinny znajdować się w polskich normach. Brak tych norm, jak również „urzędowego” zatwierdzenia innych dokumentów regulujących omawiane kwestie spowodował, że na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku, z inicjatywy i na zlecenie ówczesnego Ministerstwa Budownictwa, zostały przygotowane Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych [1]. Zapis zamieszczony na początku opracowania, „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych zostaną wprowadzone do stosowania odpowiednim aktem prawnym ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa, stosownie do delegacji wynikającej z ustawy Prawo budowlane, po ich powszechnym udostępnieniu”, świadczył o możliwości nadania w przyszłości temu wydawnictwu charakteru administracyjnego, co niestety nie nastąpiło.

Wraz z upływem lat warunki [1] zaczęły nie przystawać do obrazu współczesnego budownictwa. Dodatkowo brak wielu norm szczegółowych dotyczących wykonania i odbioru robót budowlanych, do których odwoływali się twórcy znowelizowanego Prawa budowlanego (przede wszystkim uwzględniających stosowanie nowych technologii i wyrobów budowlanych), utrudniał określenie przedmiotu zamówienia w umowach o roboty budowlane, zawierane przez inwestora z jednostkami wykonawczymi. Z tego względu w 1998 r. przy kolejnej zmianie ustawy o zamówieniach publicznych wprowadzono przepis stwierdzający, że w odniesieniu do robót budowlanych przedmiot zamówienia określa:

  • dokumentacja projektowa (zakres reguluje stosowne rozporządzenie) oraz
  • specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót, stanowiąca zbiór wymagań w zakresie sposobu wykonania robót budowlanych, obejmująca w szczególności wymagania dotyczące właściwości materiałów, sposobu wykonania i oceny prawidłowości poszczególnych robót oraz określenie zakresu prac, które powinny być ujęte w poszczególnych pozycjach przedmiaru, zaliczanego do dokumentacji projektowej.

 W praktyce okazało się, że zawarcie w specyfikacjach wszystkich niezbędnych informacji jest kłopotliwe i wymaga odwoływania się do innych dokumentów źródłowych, cow wielu przypadkach, z uwagi na ich nieaktualność lub nieprecyzyjność, nie rozwiązywało sprawy. W tej sytuacji Instytut Techniki Budowlanej rozpoczął wydawanie, nieustannie uzupełnianej i aktualizowanej, serii „Instrukcje, Wytyczne, Poradniki”. Należy zauważyć, że pomimo uzgadniania treści poszczególnych wydawnictw ze środowiskiem budowlanym, są one stosowane na zasadzie dobrowolności. W tej serii ukazały się m.in. wytyczne dotyczące montażu okien [6]. (...)

Więcej w miesięczniku "Materiały budowlane" 8/2012 >>

Montaż warstwowy okna w teorii i praktyce

Ewelina Kowałko

20 czerwca br. w Zespole Szkół Budowlanych przy ul. Księcia Janusza 45/47 w Warszawie odbył się pokaz montażu warstwowego okna dla przedstawicieli mediów branżowych i uczniów tej szkoły, zrealizowany w ramach programu edukacyjnego Mistrzowie Montażu pod patronatem Zrzeszenia Montażystów Stolarki. Program wspierają firmy: Drutex SA, Selena SA, Roto, G-U Polska, VBH Polska oraz ISO – Chemie. Jego celem jest promowanie zasad poprawnego montażu warstwowego okien, opracowanie odpowiednich podręczników oraz filmów instruktażowych i weryfikowanie umiejętności montażystów stolarki, gdyż dotychczas nie udało się określić jednolitego standardu poprawnego montażu okien dla wszystkich producentów stolarki i systemodawców oraz jednolitego systemu kształcenia kadr w zakresie montażu okien i drzwi.

 Montaż warstwowy okna w praktyce poprzedziła prezentacja Roberta Klosa – Koordynatora Programu Mistrzowie Montażu, Eksperta Zrzeszenia Montażystów Stolarki, który wskazał zalety takiego montażu i korzyści z jego stosowania. Podkreślił, że obecnie poprawnie montowane jest zaledwie co dwudzieste okno. Tymczasem to właśnie prawidłowy montaż, obok właściwości okien, decyduje o ich bezawaryjnym, wieloletnim funkcjonowaniu. Obecnie coraz więcej inwestorów wymaga takiego sposobu montowania okna, gdyż ma on wiele zalet, wśród których najistotniejsza jest szczelność.

Montaż warstwowy, potocznie zwany „ciepłym”, to montaż kompletny. Przestrzeń między oknem a ścianą jest wypełniona materiałem termoizolacyjnym (zazwyczaj pianką poliuretanową) i skutecznie zabezpieczona przed wodą opadową od zewnątrz budynku i przed wnikaniem pary wodnej od wewnątrz. Mamy więc trzy warstwy: środkową – pełniącą rolę ocieplenia i dwie ochronne – zabezpieczające przed zawilgoceniem. Poprawnie zamontowane okno w technologii montażu warstwowego, zgodnie z zasadą szczelniej wewnątrz niż na zewnątrz, uniemożliwia wniknięcie wilgoci w warstwę ocieplenia wokół okna i wykroplenie się jej przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych. Ograniczając się do wykonania samej środkowej warstwy z piany montażowej oszczędzamy na kosztach materiałów, ale jednocześnie narażamy się na ryzyko stopniowej degradacji tej warstwy. (...)

Więcej w miesięczniku "Materiały budowlane" 8/2012 >>