Wczasach, gdy spoiwem do produkcji zapraw murarskich było wyłącznie wapno, problem wykwitów solnych praktycznie nie istniał. Trudno znaleźć wykwity solne na murach liczących niekiedy kilkaset lat. Współczesne zaprawy i cegły są bardziej zwarte i mniej nasiąkliwe dla wody niż produkowane dawniej, a mimo to obserwuje się obecnie bardzo duże nasilenie wykwitów solnych na murach licowych. Istnieje nawet pewna zależność: im mniej wapna w zaprawie, tym większe prawdopodobieństwo, że na murze pojawią się różnokolorowe naloty i odwrotnie, co zostało potwierdzone licznymi badaniami naukowymi i długoletnimi obserwacjami istniejących murów.