dr hab. inż. Robert Wójcik, prof. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego

Wymagania dotyczące systemów nawierzchni sportowych, warstw nośnych i warstw górnych wykonywanych na miejscu lub prefabrykowanych określa EN 1490. Najczęściej stosowane są układy warstwowo-szczelinowe, powierzchniowo gazoszczelne, mogące przysparzać poważnych problemów natury mykologicznej. EN 1490 nie zwraca jednak na te zagadnienia szczególnej uwagi.

Badania mykologiczne podłód sportowych

W celu wykrycia i określenia stopnia zagrzybienia powierzchni wewnętrznych w budynkach stosuje się coraz nowsze metody i urządzenia. Jedna z metod polega np. na fluorymetrycznym wykryciu enzymu w grzybach nitkowatych. Jest to metoda ilościowa, w której na badanej powierzchni określa się zagęszczenie masy grzybiczej. Próbki pobierane są przez przetarcie badanej powierzchni nawilżonym sterylnie czystym wacikiem bawełnianym. Stopień zagrzybienia mierzony jest za pomocą substratu enzymu fluoropochodnego, który pod wpływem podziału wypuszcza fluorofort ulegający fluorescencji. Intensywność fluorescencji zależy od gęstości biomasy (grzybni). Metoda służy do zdiagnozowania obszarów wzrostu grzybni oraz do kontroli skuteczności odgrzybiania, co jest szczególnie ważne w obiektach silnie zaatakowanych rozwojem grzybów.

Zamów dostęp do artykułu >>