dr hab. inż. Jacek Gołaszewski, prof. nzw. PŚl
W świetle obecnego stanu wiedzy efektywność działania domieszek i ich kompatybilność z cementem należy określać doświadczalnie, kompleksowo uwzględniając wpływ czynników technologicznych w przewidywanym zakresie ich zmienności. W miarę możliwość należy stosować podejście optymalizujące nie dobór domieszki do cementu, ale układ cement – domieszka. Za kompatybilną z cementem uznaje się taką domieszkę, której stosowanie umożliwia uzyskanie wymaganych właściwości mieszanki i/lub betonu, ale z najmniejszym jej dodatkiem oraz przy minimalnych efektach ubocznych. W ujęciu praktycznym uwzględnić należy aspekt ekonomiczny, a więc najmniejszy koszt uzyskania oczekiwanego efektu oraz aspekt technologiczny, czyli m.in. wrażliwość domieszki na zmianę warunków jej stosowania (np. zmianę składu i właściwości składników betonu, temperaturę), dokładność i sposób jej dozowania oraz bezpieczeństwo stosowania.
Materiały Budowlane 11/2013, strona 89-92 (spis treści >>)