7 kwietnia br. minister infrastruktury i budownictwa Andrzej Adamczyk zaprezentował pakiet rozwiązań, które mają usprawnić procesu budowy dróg i obniżyć jego koszty. Zdaniem resortu pozwoli to na realizację wszystkich inwestycji zapisanych w przyjętym przez poprzedni rząd Programie Budowy Dróg Krajowych na lata 2014–2023.

W styczniu 2016 r. Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa (MIB) podjęło inicjatywę, której celem było usprawnienie procesu realizacji inwestycji drogowych ujętych w Programie Budowy Dróg Krajowych na lata 2014–2023. Powołano do życia Komitet Sterujący ds. optymalizacji procesu realizacji inwestycji drogowych wraz z pięcioma grupami roboczymi: ds. prawa ogólnego, ds. zamówień publicznych, ds. forum kontraktowego, ds. techniki/technologii i ds. finansowania infrastruktury. Ich zadaniem była weryfikacja dotychczasowych przepisów, źródeł finansowanie i technologii budowy dróg oraz przygotowanie rekomendacji usprawniających proces budowy i obniżających koszty inwestycji.

Na zdjęciu: ministrowie Andrzej Adamczyk i Jerzego Szmit podczas konferencji nt. optymalizacji procesu budowy dróg 

Po przeanalizowaniu blisko 100 kontraktów realizowanych w latach 2007 – 2013, Komitet Sterujący wskazał dwa główne problemy: nadmierne wymagania środowiskowe wynikające z wyboru wariantu najkorzystniejszego środowiskowo oraz wysokie koszty urządzeń ochrony środowiska stanowiące 9,63% wartości kontraktów, a także przewymiarowanie realizowanych obiektów inżynierskich. 

Wśród rekomendacji grup roboczych zaakceptowanych 5 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu Komitetu Sterującego znalazły się:
• opracowanie katalogu typowych rozwiązań obiektów inżynierskich: mosty, wiadukty, kładki, przepusty, itp.;
• zmniejszenie minimalnej szerokość pasa dzielącego dróg dwujezdniowych;
• bilansowanie robót ziemnych;
• zwiększenie wykorzystywania lokalnych zasobów kruszyw;
• zwiększenie wykorzystania materiałów z recyklingu;
• zmniejszenie terminów gwarancji na roboty budowlane;
• wykorzystanie wag preselekcyjnych do dyscyplinowania przewoźników poruszających się po drogach pojazdami przeciążonymi;
• zwiększenie transferu rozwiązań innowacyjnych;
• konieczność oddzielenia finansowania obiektów i urządzeń niezbędnych do prowadzenia ruchu drogowego od finansowania obiektów i urządzeń służących ochronie środowiska;
• konieczność rewizji i powtórnej analizy nadmiernie rygorystycznych zapisów decyzji środowiskowych (DŚU) w zakresie: nadmiernej szczegółowości decyzji DŚU w kwestii rozwiązań technicznych obiektów inżynierskich (efekt: wyeliminowanie ograniczonego wyboru rozwiązań technicznych i technologicznych) oraz nakładania przez organy DŚU wykonania obszernego zakresu monitoringów i analiz pooperacyjnych oraz dodatkowych urządzeń ochrony środowiska ponad te proponowane w raporcie ooś, (efekt: istotne obniżenie kosztów inwestycji);
• zmiana przepisów prawa zamówień publicznych dot. zabezpieczenia należytego wykonania umowy (efekt: obniżenie wartości kontraktów na etapie udzielania zamówienia);
• umożliwienie firmom składania zabezpieczeń w postaci tzw. gwarancji rolowanej oraz doprecyzowanie zakresu prac typu „zieleń” i „zima” przed powierzeniem usługi wykonawcom w kontekście stawek podatku VAT (efekt: istotne obniżenie kosztów utrzymania dróg klasy A i S);
• analiza możliwości PPP w realizacji inwestycji drogowych (efekt: obniżenie partycypacji budżetu centralnego w kosztach realizacji inwestycji drogowych);
• zmiana ustawy o drogach publicznych oraz ustawy o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego w celu umożliwienia finansowania lub dofinansowania między jednostkami samorządu terytorialnego a Skarbem Państwa inwestycji drogowych, w przypadku gdy JST jest zainteresowana współfinansowaniem danej inwestycji drogowej realizowanej nie przez JST;
• zmiana o charakterze doprecyzowującym w związku z różnymi interpretacjami Regionalnych Izb Obrachunkowych.

Zaproponowano również wprowadzenie w ustawie o drogach publicznych dla ministra właściwego do spraw transportu możliwości wydawania i rozpowszechniania wzorców, przykładów i standardów odnoszących się do projektowania, budowy i utrzymania dróg publicznych lub drogowych obiektów inżynierskich a także do związanych z nimi zamówień publicznych.

Komitet złożył również wniosek o powołanie Rady Ekspertów działającej przy MIB, złożonej z przedstawicieli zamawiającego i wykonawców oraz związków zawodowych. W zakres kompetencji Rady Ekspertów miałoby wejść: wypracowanie „wzorcowej” umowy na realizację zamówienia, wytycznych dotyczących sporządzania opisów przedmiotu zamówienia, wytycznych dotyczących prowadzenia postępowań przetargowych. Rada Ekspertów będzie powoływana zarządzeniem Ministra Infrastruktury i Budownictwa, w którym zostanie określony sposób wyboru składu, cel i forma procedowania.

Obecnie grupy robocze pracują m.in. nad weryfikacją przepisów prawnych i technicznych, a także zapisów ustawy prawo zamówień publicznych, które mają istotny wpływ na to, jak inwestycje drogowe są budowane. Mają się też zająć oceną procesu wyboru oraz kwalifikacji wykonawców.

Źródło i zdjęcie: MIR

13.04.2016 r.