Przygotowana przez Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym została na początku kwietnia br. skierowana do konsultacji społecznych i uzgodnień międzyresortowych. Ta tzw. mała nowelizacja jest wstępem do kompleksowych zmian systemowych, opracowywanych przez resort oraz Komisję Kodyfikacyjną Prawa Budowlanego.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest podstawowym aktem regulującym zagadnienia planowania i zagospodarowania przestrzennego. Jej nowelizacja jest odpowiedzią na potrzebę dokonania szybkich zmian, rozwiązujących najpilniejsze problemy związane z kształtowaniem przestrzeni, a jednocześnie nie powodujących po stronie gmin dodatkowych obciążeń. Umożliwi gminom efektywne gospodarowanie przestrzenią – zanim przeprowadzone zostaną długofalowe zmiany systemowe. Kierunek planowanych w małej nowelizacji zmian jest zgodny z postulatami zgłaszanymi m.in. przez samorządy, stowarzyszenia urbanistów i architektów.

Zgodnie z założeniami projekt ustawy powinien zostać zatwierdzony przez Radę Ministrów przed końcem I półrocza 2015 r. i przyjęty przez parlament obecnej kadencji. 

Przytowane przez resort rozwiązania zakładają m.in.:

• przekierowania inwestycji budowlanych na tereny przygotowane do zabudowy i wyposażone w niezbędną infrastrukturę (decyzje o warunkach zabudowy (WZ) dotyczące nowych obiektów, będą wydawane wyłącznie na tereny przygotowane do inwestycji; sporządzanie planów miejscowych będzie poprzedzała analiza podaży i zapotrzebowania na tereny budowlane; pojawią się przepisy umożliwiające uchwalenie planu miejscowego na podstawie wniosku podmiotu prywatnego, który jednocześnie zobowiąże się do wyposażenia terenów w określoną infrastrukturę i bezpłatnego jej przekazania gminie);
• lepszego zabezpieczenie interesów inwestorów prywatnych i publicznych (np. poprzez realizację inwestycji wzbudzających kontrowersje społeczne wyłącznie w oparciu o plan miejscowy);
• wprowadzenia rozwiązań umożliwiających gminom lepsze bilansowanie wydatków i wpływów związanych z zagospodarowaniem przestrzennym oraz racjonalizacji systemu odszkodowań (zrównanie terminów dotyczących odszkodowań oraz opłaty planistycznej do 10 lat - obecnie można ją naliczyć tylko przez 5 lat od uchwalenia planu);
• określenia zasad efektywnego gospodarowania przestrzenią, w tym zasad miasta zwartego, niskoemisyjnego, przyjaznego pieszym i rowerzystom, a przez to bardziej przyjaznego dla jego mieszkańców (przekierowania inwestycji na tereny do tego przygotowane; wprowadzenie katalogu podstawowych zasad, które będą uwzględniane w procesie planistycznym i będą sprzyjać racjonalnemu zagospodarowaniu przestrzeni – łatwiejsza realizacja inwestycji przyjaznych pieszym i rowerzystom; ustanowienie zasad wydzielania gruntów przeznaczonych pod zieleń publiczną, parki, place, skwery i obiekty kultury);
• wzmocnienia udziału społeczeństwa w procesie sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, m.in. dzięki dodatkowym konsultacjom i obowiązkowi publikowania dodatkowych dokumentów; 
• wzmocnienia roli studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz jego mocniejsze powiązanie z realnymi potrzebami i możliwościami gminy (wprowadzenie m.in. wymogu oparcia się w procesach planistycznych na planach rozwojowych gminy, wieloletniej prognozie finansowej, prognozach demograficznych);
• zwiększenia dostępu do informacji przestrzennej - dostosowanie do regulacji dyrektywy INSPIRE (przepisy umożliwią tworzenie dokumentów planistyczne w cyfrowej formie oraz włączenie w nie odniesień przestrzennych, co umożliwi łatwiejsze korzystanie z obecnie dostępnych dokumentów).

Z projektem można zapoznać się na stronie Rządowego Centrum Legislacji.

Źródło: MIR

09.04.2015 r.