logo

ISSN 0137-2971, e-ISSN 2449-951X

100 punktów za artykuły naukowe!

Zgodnie z Komunikatem Ministra Nauki z 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, autorzy za publikację artykułów naukowych w miesięczniku „Materiały Budowlane” z dyscyplin: inżynieria lądowa, geodezja i transport; architektura i urbanistyka; inżynieriamateriałowa; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna, a także inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, otrzymują 100 pkt.

Na targach BUDMA 2017 w Poznaniu przedstawiciele izb gospodarczych i stowarzyszeń budowlanych postulowali powrót do ulgi remontowo-budowlanej. Specjalną analizę wraz z rekomendacjami w zakresie wpływu wprowadzenia ulgi na koniunkturę w budownictwie przekazano Andrzejowi Adamczykowi, ministrowi infrastruktury i budownictwa oraz Tomaszowi Żuchowskiemu, podsekretarzowi stanu w MIiB. 

Raport „Wpływ ulgi budowlanej na koniunkturę w budownictwie” przygotowany został przez ASM – Centrum Badań i Analiz Rynku. MIWO – Stowarzyszenie Producentów Wełny Mineralnej Szklanej i Skalnej włączyło się w tę inicjatywę wraz z pięcioma innymi organizacjami budowlanymi: Polską Izbą Przemysłowo-Handlową Budownictwa, Związkiem Polskie Okna i Drzwi, Stowarzyszeniem na Rzecz Systemów Ociepleń, Stowarzyszeniem Producentów Betonów oraz Polskim Związkiem Producentów i Przetwórców Izolacji Poliuretanowych PUR i PIR „SIPUR”.

Minister Andrzej Adamczyk podczas I Forum Gospodarczego Budownictwa i Architektury w Poznaniu podkreślił, że „opłaca się wspierać budownictwo, ponieważ każda złotówka zainwestowana w tym sektorze wraca w sposób zwielokrotniony do budżetu państwa”. Trudno się z tym nie zgodzić. I szczególnie należy podkreślić jak ogromny potencjał istnieje w sektorze budownictwa jednorodzinnego i właściwej izolacji budynków. Dlatego też zdaniem branży, ulga remontowo-budowlana znacznie poprawiłaby koniunkturę oraz przyczyniłaby się do uszczelnienia systemu podatkowego i istotnego ograniczenia szarej strefy. 

W Polsce użytkowanych jest około 5 mln domów jednorodzinnych, gdzie mieszka ponad połowa obywateli kraju. Ponad 70 procent tych budynków (około 3,6 mln) jest całkowicie nieocieplonych bądź ocieplonych zbyt cienkimi warstwami izolacji. Najczęściej zostały wzniesione w latach, kiedy obowiązywały inne wytyczne dotyczące efektywności energetycznej budynków. Inne było też podejście do zużycia energii, ponieważ ceny paliw były relatywnie niskie. Dlatego też niezbędna jest systemowa termomodernizacja, która umożliwi mieszkańcom poprawę warunków życia i zdrowia, a jednocześnie obniży wydatki na ogrzewanie. 

Docieplenie około 3,6 mln budynków jednorodzinnych w Polsce przyniosłoby roczne oszczędności surowców energetycznych na poziomie około 1000 mln m³ gazu oraz 1,6 mln ton węgla. Powszechna termomodernizacja poprawiłaby warunki życia milionów polskich rodzin i ograniczyłaby zjawisko ubóstwa energetycznego. Ponadto, zwiększyłaby produkcję materiałów i wyrobów budowlanych. To spowodowałoby rozwój rynku ociepleń, ale nie zapominajmy o oknach, pokryciach, elementach wykończeniowych i materiałach instalacyjnych.

Realizacja projektów związanych z termomodernizacją to wsparcie dla rozwoju sektora usług budowlanych. Miejsca pracy w tej dziedzinie nie wymagają dużych nakładów. Powstają na obszarze całego kraju, w lokalnych środowiskach w Polsce. Przyczyniają się do poprawy warunków życia zarówno usługodawców, jak i usługobiorców, a tym samym zapewniają wpływy do budżetu państwa z tytułu podatków.

Docieplenie budynków znacząco wpływa na ograniczenie zanieczyszczenia powietrza i emisję dwutlenku węgla. Wraz ze zwiększeniem efektywności energetycznej budynków znacząco spada także zanieczyszczenie powietrza powstające w następstwie tzw. niskiej emisji, a więc spalania paliw stałych niskiej jakości w domowych, nieefektywnych piecach. Energooszczędne domy sprzyjają rozwojowi odnawialnych źródeł energii. Mniejsze zapotrzebowanie na ciepło oznacza relatywnie mniejszy koszt ich pozyskania, dlatego stają się konkurencyjne wobec tradycyjnych źródeł energii, bazujących na paliwach kopalnych.

Aby te wszystkie korzyści były możliwe, konieczne jest jednak systemowe wsparcie ze strony państwa. Właściciele domów jednorodzinnych – w przeciwieństwie do właścicieli i mieszkańców budynków wielorodzinnych i użyteczności publicznej – nie otrzymywali dotychczas znaczącego wsparcia na działania związane z termomodernizacją, a procedury pozyskiwania funduszy były mało przyjazne. Warto to zmienić, gdyż, jak pokazują przykłady naszych sąsiadów – Niemiec, Czech i Słowacji – program modernizacji domów jednorodzinnych przynosi duże korzyści ekonomiczne w postaci rozwoju sektora małych i średnich przedsiębiorstw, wzrostu wartości nieruchomości, zmniejszenia opłat za energię, oraz zwiększenia wpływów do budżetu państwa.

Jadwiga Emilewicz, wiceminister rozwoju zapowiedziała pod koniec lutego, że do połowy bieżącego roku zostanie przygotowany systemowy program termomodernizacji, który pozwoli ocieplić ponad 60 procent polskich domów.

Taki program to prawdziwy przełom, ponieważ dotychczas nie zwracano uwagi na to, jak ogromnym problemem dla ludzi i dla stanu powietrza w Polsce są źle ocieplone domy jednorodzinne, w których mieszka połowa polskiego społeczeństwa. Często nie są to ludzie najzamożniejsi, którzy byliby w stanie sami ponieść koszty termomodernizacji. Dla nich ten program jest wielką szansą na lepsze życie, komfort w domach i czyste powietrze na zewnątrz.

Źródło: MIWO

15.03.2017 r.